Testklim over de graat van de Fluela Wisshorn

Een tocht samen met Roland. Mede doelstelling van deze tocht is om er achter te komen hoe ons het klimmen vergaat met een rugzak van 20kg.

--- DAG 1 ---

Na een regenachtige nacht vertrekken we iets na 6:30 vanaf de Flüelapass. Eerst klimmen we over gras en rotsen naar een zichtbaar rotspunt P.2812, PD Het begint te motregenen. We vinden een goed schuilplaatst om een noodbivak in te richten.

Na een uur is het weer droog en besluiten we weer verder te gaan. We beklimmen het volgende punt P.3024. De inmiddels glad geworden rotsen beletten ons om een AD te klimmen. We traverseren om de klim heen. Moeizaam gaat het van de ene losse steen naar Alpinismede andere. Op punt P.3024 aangekomen is er geen echte plek voor een schuilplaatst en we besluiten snel verder te gaan omdat de stenen steeds gladder aan het worden zijn.

Op P.3060 treffen we als verrassing een stuk sneeuw aan waar we de tent op kwijt kunnen. We twijfelen even maar als het steeds donkerder wordt zetten we snel de tent op. De kleine buitjes blijven aanhouden maar we zitten warm en droog in de tent. Nu 13.00 en afwachten tot morgen dus.

--- DAG 2 ---

5:20, de wekker gaat, we kijken naar buiten en kijken elkaar aan. Wie gaat als eerste naar buiten. Het is nu droog maar het heeft de hele nacht geregend. Boven ons is de lucht redelijk helder maar in het zuidoosten zijn donkere wolken zichtbaar.We overleggen, laten we eerste eten. Brood met salami deze keer.

Langzaam komt de zon op en de tent begint aardig op te warmen. We besluiten het te wagen en vertrekken rond 7.30 richting de graat. De mogelijkheden om de 'Vorgipfel' te bereiken zijn onbegrensd. Na even wat zoeken hebben we een redelijke route te pakken. het is niet echt moeilijk, PD. De zware rugzak met volledige bivak en klimmateriaal, rond de 20kg, brengt mij steeds uit evenwicht. Ook smalle passages worden lastig omdat de rugzak blijft steken tussen de rotsen.

Als snel komen we op de top van de Flüela Wisshorn. Helaas is het inmiddels volledig mistig geworden. De noord-west graat is zichtbaar maar daar willen we niet heen. Richting oost wordt de graat zichtbaar. Die nemen we dan maar. We komen aan op een sneeuwveld en proberen ons opnieuw te orienteren. De wolken trekken weg en we herkennen via de kaart de Jorigletscher en de Joriseen. We zitten weer op onze bedachte route.

Met stijgijzers gaan we over de niet ongevaarlijke Jorigletscher naar de Jorisee. Daarna een lange, niet steile, afdaling naar Berghaus Vereina. Daar bestellen we allebei een bier. Langzaam verdwijnt de aanwezige zon en dat zet ons aan weer verder te gaan.

De borden Klosters sturen ons door een golvend bospad. Het bier steigt een beetje naar ons hoofd en we gaan steeds sneller lopen. Mooie training maar het tempo slaat best op de dijbenen. "Dat zullen we morgen wel voelen". Een flinke stortbui zorgt er voor dat we niet oververhit in Monbiel aankomen waar we geduldig op de postbus wachten. Het eindpunt voor vandaag!