100 mijl Weert 2017

Als voorbereiding was kilometers maken mijn missie daarom liep ik in de weekenden steeds vaker langere tochten. 20km, 30km, 40km, 60km en zelfs een 80km op tempo. Of het allemaal voldoende was moest de 24 uurs wedstrijd uitwijzen.

De heenreis

Het voordeel van 12.00 starten is dat je nog een goede nacht kan hebben En ik had prima geslapen. Rond 9.00 begint het echter wel te kriebelen dus ik pak mijn laatste spullen in en vertrek. Onderweg pik ik Wilko van Nieuwenhuyzen op. Hij zit in principe bij de rondetellers. Ik zeg in principe want de rondetelling wordt vandaag met een chip aan de schoen geregeld. Het verkeer is drukker dan ik had verwacht en de verwachte aankomsttijd van 10.30 gaan we niet meer halen. Net voor elf uur meld ik me aan bij het startbureau.

De start

Het is al flink warm, dat belooft wat te worden. Ik zet mijn tafel neer en begroet vele bekenden. Daarna nog even een rondje opwarmen en wat rek en strekoefeningen. Nu kan dat nog, straks loop ik de wedstrijd zonder te rusten. De enige stops die gaan voorkomen zijn sanitaire stops en mogelijk korte onderbrekingen bij het eten aanpakken of een kledingwissel. Mijn verwachte schema heb ik op een papiertje geschreven maar heb ik tot 100km ook redelijk goed in mijn hoofd. Dan worden we naar de start geroepen en krijgen we nog wat toespraken en uitleg. De wethouder geeft het startschot en we mogen op weg. Jack Bertrums heeft voor ons verzorging geregeld. In eerste instantie zal Ap van Gelderen ons verzorgen totdat hij aan zijn 50 mijl gaat deelnemen. Daarna neemt Rick Liesting het van hem over. Rick loopt eerst de 50km wedstrijd.

Tempo lopen

Zoals gewoonlijk moet ik even zoeken naar een fijn tempo dat in de buurt komt van mijn beoogde tempo. In het begin loop ik nog even kort samen met Frank van de Gulik en daarna met Guido Vermeir. Dan heb ik een eigen tempo gevonden en vliegen de kilometers voorbij. Wel met een iets te hoge hartslag maar dat ligt aan de warmte. De 27 graden en het benauwde weer doen me verder niet zo veel. Ik loop immers in tempo rustiger dan al mijn eerdere trainingen. 20km gaan een minuut boven schema. 30km gaan precies op schema. Dan begint de warmte toch voelbaar te worden en wat steken in de zij leveren wat haperingen op. Rond de 45km loop ik in op Jack Koolen, hij loopt de 50km, die er doorheen zit. Hij kan aanpikken en zo lopen we een ronde of wat samen. Even wat afleiding doet goed en het tempo blijft boven de 8 per uur.

Dipje

Na 50km zoek ik een goed moment om wat extra te eten en dat doe ik met chips en banaan. Tijdens het eten zak ik iets in tempo terug. Na het eten probeer ik te versnellen maar dat lukt niet en zo loop ik dan maar door in een lager tempo. Dan ontstaat er een blaar op de rechterhiel. Wat is dat nou? In alle trainingen geen enkel last en nu... Het scenario van vorig jaar neemt een moment de overhand en mijn mindset wordt aangevallen. Ik besef dat ik "gewoon" moet blijven gaan en er op vertrouwen dat het straks beter wordt. Plots knapt de blaar en een felle pijn bij de hiel ontstaat. Gelukkig niet lang en na een paar minuten is het pijnloos. De mindset is gelijk weer goed en na 75km kan ik weer wat gaan versnellen. Ook is het inmiddels gaan regenen en dat geeft een aangename verkoeling.

Tussensprint

Het loopt weer soepel en daar wil ik gebruik van maken. En zo loop ik de volgende 35km op tempo door. Het 80km punt wordt gepasseerd in 10.07 en het 100km punt in 12.37. het gaat nog steeds lekker dus ik besluit het eten nog 10km uit te stellen. Na 112km weer aan de nootjes/chips en een banaan. Tijdens het eten natuurlijk weer in tempo naar beneden en opnieuw kom ik na het eten niet meer terug op tempo. Daar moet ik nog iets op gaan verzinnen. Met nog een redelijk tempo vliegen de kilometers toch weer voorbij. Het geeft een kick als ik mijn Garmin bekijk en er 120km wordt aangegeven en ik nog lekker loop. Na 130km begin ik wat scheef te lopen en dat is ook wat ik vanaf de kant terug hoor. Het lukt echter niet om weer recht te gaan lopen. het lijkt wel een blokkade of zo. Stoppen vind ik geen optie want moe ben ik niet echt. Dus de mindset is goed alleen loop ik (erg) scheef.

De afronding

Technisch lopen is er inmiddels niet meer bij en het is harken met het lichaam. Ik moet uitkijken dat ik niet forceer en vanwege een rugblessure moet uitvallen. De 150km wordt gepasseerd. Het is nu aftellen in de rondes. Dan zie ik Hans van Wakeren op het parcours. Hij is komen kijken naar de laatste vijf uur van het evenement. Hij is zo vriendelijk om een ronde mee te lopen. De afleiding doet goed maar voor het eerst wordt ik massaal door anderen ingehaald. Het tempo is dan ook onder de 6km/h gekomen. Ik krijg behoefte aan afleiding en Rick Liesting is bereid om de laatste twee ronden met mij mee te lopen. De laatste ronde is echt een martelgang. Ik kan nog wel lachen want de finish is in zicht en zo doe ik samen met Dirk Jan Nieuwenhuizen nog een wedstrijdje scheeflopen. Nog een laatste kopje bouillon en dan nog 300 meter. De armen kunnen omhoog ik ben er, de 100 mijl(160.934km) is volbracht. En dan de fantastische tijd 21.39.41, vier minuten sneller dan ik in mijn schema had staan! Ik wordt bijna letterlijk opgevangen. Nu eerst even zitten want ik heb moeite met de coördinatie. Na kort te hebben gezeten knap ik snel op en ben ook weer in staat redelijk recht te lopen. Het nagenieten kan beginnen.

Terugkijkend

Mijn complimenten aan de organisatie, vrijwilligers en de medelopers. Het was een gezellig en vriendelijk evenement. Het parcours, ja dat kan beter. Het tegelpad was erg hobbelig waardoor ik heel vaak met een snelwandelpas in problemen kwam. In de nacht was het ook nog best donker op het tegelpad. Op de weg lopen was in de nacht een optie maar daar was afschot aangebracht en liep ik scheef. Ook de weg naar de tweede drinkpost (De extra drinkpost was een goede zet van de organisatie) was een weg met afschot. Mogelijk dat dit het scheeflopen bij mij en anderen heeft bevorderd.